Większość sosnowieckich zabytków związana jest z epoką industrializacji Śląska i pochodzi z XIX i XX wieku. Obok licznych zabytkowych kościołów i budynków poprzemysłowych, znajdują się tu także warte zobaczenia pałace:

Pałac Dietla

Pałac Henryka Dietla to unikat architektoniczny spośród pałaców przemysłowców w skali całego kraju. Wzniesiony został w końcu XIX wieku, naprzeciwko fabryki włókienniczej Dietla oraz w pobliżu trasy kolei warszawsko-wiedeńskiej. W czasie ostatniej przebudowy (na początku XX wieku), zgodnie z projektem Antoniego Jabłońskiego-Jasieńczyka, nadano mu kształt neobarokowy. Pałac rozbudowywał się i piękniał wraz z rozwojem fabryki jego właściciela. Pałac Henryka Dietla zachwyca nie tylko z zewnątrz. Jego wnętrze stanowią neobarokowe: gabinet i jadalnia, rokokowe: wielka sala balowa i buduar, secesyjny gabinet, klasycystyczny salon, eklektyczny pokój fajkowy oraz niezwykle bogato zdobiona, imponująca łazienka.

Pałac otaczał piękny park, z oranżerią i drobnymi, parkowymi budynkami.

Po 1945 pałac przeszedł na własność Skarbu Państwa, niszczał, a jego wyposażenie było regularnie rozkradane. W końcu ubiegłego stulecia planowano nawet wyburzyć ten, znajdujący się w stanie ruiny, budynek. Na szczęście jednak w 1997 roku zdecydowała się go kupić rodzina Kulisiów. Od tamtej pory na terenie rezydencji Henryka Dietla ciągle trwają (i potrwać mają jeszcze przynajmniej do 2012 roku) prace remontowe. Celem nowych właścicieli jest przywrócenie pałacowi jego dawnego blasku. Po zakończeniu remontu w budynku powstać ma muzeum wnętrz. W miejscu tym odbywać się będą także imprezy kulturalne.

Pałac Schöna w Sosnowcu – Środuli

Pałac Schöna w Sosnowcu – Środuli wzniesiony został pod koniec XIX wieku przez spadkobierców Christiana Gottlieba Schöna. Budynek ten zbudowano w stylu neobarokowym, na planie czworoboku z trzema basztami. Twórca projektu jest niestety nieznany. Budynek zdobią witraże, umieszczone w trzech łukowatych oknach. Przedstawiają one kobietę z kądzielą, Hermesa i kobietę z nożycami, strzygącą baranka i stanowią nawiązanie do protestanckiego etosu wzbogacenia się jako skutku wytrwałej pracy. Rezydencję otaczał park angielski z neoromantycznymi murami, grotami i szklarniami.

Obecnie Pałac Schöna jest siedzibą Muzeum w Sosnowcu.

Pałac Wilhelma

Neobarokowy Pałac Wilhelma wchodzi w skład zespołu pałacowego w Sosnowcu – Środuli i stoi obok Pałacu Schöna. Wzniesiono go w 1900 roku, według projektu Józefa Pomian-Pomianowskiego. Pełnił on rolę mieszkalną i gościnną, pomocniczą względem, znacznie bardziej okazałego, pałacu Schöna. Pozbawiony był pomieszczeń reprezentacyjnych. Do 2004 roku, kiedy to gmina Sosnowiec wykupiła go z rąk prywatnego właściciela, budynek niszczał. Obecnie trwają prace nad przywróceniem mu dawnej świetności.

Pałac Schöna w Sosnowcu

Pałac Schöna w śródmieściu Sosnowca zbudowany został w końcu XIX wieku, na ziemi zakupionej przez Schönów od hrabiego Mortimer- Tschischky’ego. Architekt tej eklektycznej budowli, zwieńczonej neogotycką wieżą, nie jest niestety znany. Na początku pałac otoczony był pięknym, rozległym parkiem. Po II wojnie światowej park został znacznie zmniejszony. W 1923 roku, ze względu na problemy finansowe rodziny Schönów, budynek pałacu wydzierżawiono i przekształcono w siedzibę sądu, którą jest po dziś dzień.